- Ποια ήταν η αντίδρασή σου;
-
Θυμός!
- Κάτι
άλλο εκτός του θυμού;
-
Απογοήτευση
-
Απογοήτευση
που δεν εκπληρώνονται οι δεσμεύσεις που έχεις κάνει;
- Είναι
σαν να μην ενδιαφέρονται για εμένα, μου δείχνουν ξεκάθαρα πως δεν με σέβονται, είμαι χαζός που έδειξα εμπιστοσύνη
-
Σε
ποιο πρόσωπο δεν δείχνεις σεβασμό ή δεν δείχνεις το ενδιαφέρον σου;
-
Σε
κάποιο που δεν αξίζει να του δείξω είτε το σεβασμό ή το ενδιαφέρον μου, σε κάποιο που δεν με ενδιαφέρει
-
Κάπως
έτσι βλέπεις και εσένα; Σαν κάποιον που δεν αξίζει; αυτή την εικόνα έχεις και εσύ για τον εαυτό σου;
-Μ Έτσι όπως φαίνεται .... Μάλλον έτσι με βλέπω.....
- Αν
γυρίσουμε στο συμβάν θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι άλλο και να μην ολοκλήρωσε
τη δουλειά του;
-
Χίλια
πράγματα.. από το να έπαθε κάτι, κάποιος από το συνεργείο, να μπερδεύτηκαν στην
ημέρα, να συνέβη κάτι σοβαρό με το αυτοκίνητο, να είναι τραγικοί επαγγελματίες.. οτιδήποτε
Μέσα από αυτό το παράδειγμα
καταλαβαίνουμε πως τις περισσότερες φορές δεν αντιδρούμε στο τι πραγματικά έχει συμβεί αλλά στο πως αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε. Ο Βούδας άλλωστε έχει πολύ
σοφά πει, πως «το μυαλό μας δημιουργεί τον κόσμο μας». Είναι τα συναισθηματικά μας κατάλοιπα που κυριαρχούν ακόμη μέσα μας, αν δεν έχουμε δουλέψει με τον εαυτό μας. Θα μπορούσε να είναι αξίωμα, χρησιμοποιώντας
μαθηματικό όρο, πως τα συναισθήματα που βγαίνουν στις ενήλικες αντιδράσεις μας, τις
περισσότερες φορές, δεν αφορούν το σήμερα, αλλά το χθες.
Πώς μπορείς, αν θες, να βρεις και να ασχοληθείς με αυτά, μιας που δεν είναι τόσο ξεκάθαρα; Η απάντηση είναι απλή, θα υπάρξουν, όπως φαντάζομαι έχουν υπάρξει ήδη, αρκετές προβληματικές καταστάσεις στη ζωή σου που δεν είναι τυχαίες και έχουν σχεδιαστεί ακριβώς μόνο για εσένα! Σα να έχουν πάρει εντολή από ένα σημαντικό σου κομμάτι το οποίο σε αγαπά όσο κανείς άλλος και κατασκευάζει «τρόπους» που θα σε οδηγήσουν, αν θέλεις, στον πραγματικό σου εαυτό. Τους συναντάμε σε σωματικές ασθένειες, σε ψυχικές ασθένειες, σε δυσλειτουργικές σχέσεις, στις καθημερινές μας επαφές με τους ανθρώπους. Αυτό που "κρύβεται" στις διάφορες δυσκολίες μας είναι ένα σημαντικό μήνυμα. Και ενώ όλοι θέλουμε να το ξεπεράσουμε, να ξεφύγουμε από αυτό, ίσως θα ήταν καλύτερο να μπορούμε να το δούμε σαν μια ευκαιρία για να ανακαλύψουμε τι ακριβώς μας λέει ο τόσο καλά κρυμμένος μας εαυτός.
Κυρίως λοιπόν θέλω να σταθώ σε αυτό. Όλα μπορείς να τα δεις ως ευκαιρίες να μάθεις κάτι για εσένα και αυτή είναι η μαγεία της αλλαγής. Να στρέψεις το βλέμμα προς τον ίδιο σου τον εαυτό, προσπαθώντας να τοποθετήσεις σε καινούρια βάση τα πράγματα μέχρι αυτά να αποκτήσουν μια μοναδική απελευθερωτική αίσθηση. Αν νιώθεις δυσάρεστα επειδή κάποιος ΣΕ έκανε να αισθανθείς έτσι, τότε παρουσιάζεσαι στον εαυτό σου και στους άλλους ως θύμα. Μια παροιμία λέει, αν τα πόδια σου πονάνε όταν περπατάς ξυπόλητος τότε μπορείς να κάνεις τρία πράγματα! να σταματήσεις να περπατάς, να ντύσεις όλο το κόσμο με προστατευτικό τάπητα ή να αγοράσεις ένα ζευγάρι παπούτσια![1]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου