Ας μιλήσουμε λίγο για το Αντρικό φύλο

 

Σχεδόν από πάντα, για κάποιον δικό μου λόγο, σιχαινόμουν να μας διαχωρίζω σε άντρες και γυναίκες. Πάντα απέναντί μου έχω κυρίως την εικόνα του ανθρώπου, εκεί στέκομαι, παρά του τι φύλο είναι. Ίσως και αυτός ο δικός μου προσωπικός παράγοντας είναι βοηθητικός και μέσω της δουλειάς μου, να καταλαβαίνω πως, οι άντρες και μιλάνε, ανοίγονται, αλλάζουν, αρκεί να βρεθεί, να τους δοθεί αυτός ο χώρος. Για αυτό και αποφάσισα να γράψω για αυτούς, με όσα έχω ανακαλύψει τόσο από την επαγγελματική επαφή μαζί τους αλλά και μελετώντας την βιβλιογραφία που μιλά για τον εσωτερικό κόσμο των αντρών. Με αυτόν τον τρόπο ίσως προσκαλέσω τις γυναίκες να μάθουν, να καταλάβουν τι μπορεί να συμβαίνει μέσα τους και ίσως βρουν εξηγήσεις για κάποιες συμπεριφορές τους. Παράλληλα όμως, ίσως δουν πόσα κοινά μπορεί να νιώθουν μαζί τους. Προσκαλώ όμως και τους άντρες, μήπως δουν κάτι γνώριμο που μπορεί να μην είχαν λόγια να το περιγράψουν, να ανακαλύψουν πως δεν είναι μόνοι σε όλο αυτό που αισθάνονται και να σπάσουν, όσοι επιθυμούν, την συναισθηματική τους απομόνωση.

Γιατί είναι τόσο δύσκολο λοιπόν για τους άντρες να μιλούν για τα συναισθήματά τους;

Το πρώτο βασικό εμπόδιο είναι η ντροπή. Τα αγόρια δεν κλαίνε!! όσο και αν αυτή πρόταση ακούγετε απλή, μέσω αυτής της «εντολής» βαθιά χαραγμένης στο dna τους, δεν τους επιτρέπεται να εκφράσουν όποιο συναίσθημα βιώνουν εκείνη τη στιγμή, καθώς τους ανάγκασαν από πολύ νωρίς να το πνίξουν, να το εξαφανίσουν. Παράλληλα όμως τους πρόσθεσαν και ένα ακόμη. Την ντροπή! Είναι ντροπή να κλαις, άρα είναι ντροπή να νιώθεις! Όταν λοιπόν νιώθουν κάτι, εκτός του ότι δεν μπορούν να το εκφράσουν παράλληλα βγαίνει και η ντροπή που το νιώθουν. Πώς όλο αυτό μπορεί να μεταφερθεί στις σχέσεις τους; Αυτή η ντροπή, αυτή η αίσθηση ανεπάρκειας που νιώθουν την μεταθέτουν ζητώντας από τ@ν σύντροφό τους να είναι τέλει@. Το κάνουν κρίνοντας ίσως την εμφάνιση, τους τρόπους, τις γνώσεις, την επαγγελματική τους πορεία.  Μέσω τ@ λάμψης, ικανότητας, επιτυχίας τ@ς συντρόφου του, ο άντρας νιώθει έστω και για λίγα λεπτά περισσότερος σημαντικός.

Το δεύτερο εμπόδιο είναι ακόμη πιο βαθύ και είναι η απουσία γνώσης των συναισθημάτων τους . Δεν ξέρω τι νιώθω! (γιατί κανείς δεν μπήκε εξ αρχής στη διαδικασία να με αφήσει να το μάθω, προσθέτω εγώ). Θυμάμαι την έκπληξη και την απορία ενός θεραπευόμενού μου στην ερώτηση «πώς ένιωσες ακούγοντας κάτι τέτοιο;». Νόμιζε πως ξαφνικά τον ρωτούσα κάτι στα γερμανικά (μου το έχει πει ακριβώς έτσι, δεν καταλάβαινε τι σημαίνει αυτό). Αντίστοιχα λοιπόν στις σχέσεις τους έχουν την τάση για να κρατάνε σε απόσταση αυτό που νιώθουν, να λειτουργούν με το νοητικό τους τμήμα.

Η επόμενη δυσκολία είναι πως η αξία του εξαρτάται – ορίζεται από την καριέρα του. Είμαι η κολώνα του σπιτιού. Κουβαλά στις πλάτες του συνειδητά ή ασυνείδητα την υποχρέωση να κυνηγά, να προσέχει, να είναι υπεύθυνος για την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του. Θυσιάζει, μην αναγνωρίζοντάς κάποιες βασικές του ανάγκες, μιας που τέτοια συναισθήματα είναι απειλητικά για τα θεμέλια του ανδρισμού του. Για να ξεπεράσει λοιπόν αυτήν την απειλή επιλέγει να κρατά μια πιο «αντρική» στάση!

Ένα τέταρτο εμπόδιο είναι ο εγωκεντρισμός που πηγάζει από την ανασφάλειά του ως πρόσωπο. Κοίτα με, άκουσέ με, νιώσε με, θαύμασέ με! Και εμείς οι γυναίκες κουβαλάμε αυτόν τον ναρκισσισμό αλλά συχνά αυτός καθρεφτίζεται στο ενδιαφέρον της κοινωνίας για την εξωτερική μας εικόνα, την αισθητική μας, την ομορφιά μας. Στον άντρα, αυτός, έχει σχέση με την δύναμή του, την εξουσία, την επιτυχία! Για να νιώθει καλά με τον εαυτό του θα πρέπει να έχει την απόδειξη πως τα έχει καταφέρει επαγγελματικά και το χρήμα είναι μια καλή απόδειξη για την αξία του ως πρόσωπο.

Η επιθετικότητα είναι το αμέσως επόμενο εμπόδιο που μπαίνει, για να διαχειριστεί το απειλητικό για εκείνον συναίσθημα του. Εγώ είμαι το αφεντικό εδώ! Ακούω τις γυναίκες αλλά και ζευγάρια που έρχονται με αυτή τη δυσκολία. Είναι αυτή η ισχύς που έχει ο θυμωμένος, συχνά επικριτικός και γεμάτος εκρήξεις άντρας σε σχέση με την πληγωμένη, αδύναμη, φοβισμένη γυναίκα. Που βοηθά τον άντρα αυτή η επιθετικότητα; Καταρχάς να φοβίσει την σύντροφό του, να παραβιάσει τον ψυχικό και σωματικό της χώρο για να τον «κατακτήσει» αλλά και να δημιουργήσει την ασφάλεια της απόστασης που χρειάζεται από αυτήν. Όπως προείπα υπάρχει μια τεράστια σύγκρουση μέσα του στην επιθυμία του να είναι ευαίσθητος αλλά και του φόβου του μήπως έτσι χάσει την αντρική του ταυτότητα.

Αυτό που άφησα για το τέλος είναι η σημασία του σεξ για τον άντρα. Θέλω σεξ τώρα! Θέλω σεξ συνέχεια! Το σεξ για τους άντρες είναι ο τρόπος που μπορούν επιτέλους να βγάλουν όλα τα συναισθήματά τους! Μην ξεχνάμε πως οι γονείς και κυρίως οι πατεράδες των αντρών, τους "έσπρωχναν" από πολύ μικρή ηλικία. Είναι το μόνο επιτρεπτό μέσο έκφρασης!! Μέσω αυτού λοιπόν επιτέλους μπορεί και εκφράζει όλα τα εσωτερικευμένα δικά του συναισθήματα, τις συγκρούσεις, τις ανάγκες του.

Οι προηγούμενες γενιές δυστυχώς μας έχουν γεμίσει με καλούπια, με πρέπει, με ρόλους που μας απομακρύνουν από την αλήθεια μας. Είμαστε όλοι άνθρωποι, έχουμε όπως αντιλαμβάνεστε τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια θέλω, αντίστοιχα εμπόδια που όμως προέρχονται ΚΑΙ από τον ρόλο που πρέπει να υποστηρίξουμε.  Αν μπούμε στη διαδικασία να βγούμε από την οπτική του ρόλου του «φύλου» μας τότε θα ανακαλύψουμε πως μάλλον έχουμε πιο πολλά κοινά από ότι νομίζουμε. Ότι οι άντρες δεν είναι από τον Άρη, ούτε βέβαια είμαστε και εμείς από την Αφροδίτη! Και μάλλον μπορούμε να βρούμε τρόπους για να τους πλησιάσουμε και να τους αφήσουμε αντίστοιχα να μας πλησιάσουν, βαθιά και αληθινά!