Η δική μου αίσθηση της ελευθερίας

 

Μια σημαντική για εμένα λέξη είναι η λέξη ελευθερία. Ήταν το δικό μου ζητούμενο όταν συνάντησα τον δικό μου θεραπευτή. Θέλω να νιώσω ελεύθερη, είπα. Ακριβώς δεν ήξερα τι ζητούσα, από τι ήθελα να ελευθερωθώ, από τι ήθελα να αποδεσμευτώ. Τι ήταν αυτό που με έκανε να νιώθω σαν να είχα αλυσίδες; Σαν να πνιγόμουν..  Απόλυτη ελευθερία δεν υπάρχει, θα ήταν κουτό να πιστέψω πως μπορώ να κάνω τα πάντα. Όχι δεν μπορώ. Δεν ήταν αυτό όμως που με έκανε να νιώθω έτσι, ήθελα να ξεφύγω από όλα αυτά που με κρατούσαν πίσω δέσμια.

Το να μπορώ να κάνω κάτι που θέλω μέσα στα όρια και αυτά τα όρια, μου τα έχουν καθορίσει οι άλλοι, τότε η ατομική μου ελευθερία δεν υπάρχει. Αυτό δεν είχα καταλάβει. Ακολουθούσα τη γραμμή των γονιών μου, των πολιτισμικών επιδράσεων, της κοινωνίας, των δασκάλων. Είχα εσωτερικεύσει τις εντολές τους, τον τρόπο τους, τις επιλογές που εκείνοι μου έδιναν. Τα όρια δεν ήταν τα δικά μου αλλά τα δικά τους, κάπως έτσι φαντάζομαι πως έχουν μεγαλώσει και άλλοι άνθρωποι, και έγινα όπως πολύ εύστοχα το λέει ο Χόρχε Μπουκάι Ηθικά Ανάπηρη.

Ελευθερία είναι η επιλογή, είναι η δική μου απόφαση. Αν μπω στη διαδικασία να γνωρίσω τον εαυτό μου θα ανακαλύψω και θα αντιληφθώ πως, όσο χρονών και να είμαι, μάλλον δεν αποφασίζω εγώ, δεν επιλέγω στην πραγματικότητα παρά ακολουθώ αυτό που είχαν καθορίσει κάποιοι άλλοι για εμένα. Όταν το κατανοήσω αυτό, τότε θα έχω την ευκαιρία να επιλέξω τι θα κρατήσω και τι όχι, τι να μου επιτρέψω και τι να μου απαγορεύσω, τι μου κάνει καλό και τι όχι, τι θέλω και τι όχι. Και αυτό σημαίνει πως θα συνειδητοποιήσω πως εγώ έχω την ευθύνη της δικής μου ζωής. Η αυτονομία είναι δυνατή μόνο όταν ο καθένας από εμάς αποφασίσει να εξελιχθεί σε αυτό που πραγματικά είναι. Δεν μπορώ να κάνω τα πάντα, μπορώ όμως να επιλέξω με βάση τα δικά μου κριτήρια αυτό που θέλω για εμένα και είμαι υπεύθυν@ για αυτή την επιλογή.

Η ζωή μου είναι το σπίτι μου και επιλέγω να προσπαθώ να το φτιάχνω πλέον με τα δικά μου υλικά. Δεν είναι εύκολος δρόμος, δεν είμαι σίγουρ@ πως πετυχαίνω πάντα να καταλαβαίνω με ευκολία αν κάποιο είναι δικό μου υλικό. Μπορεί να μου ξεφεύγει, το ξαναπάω από την αρχή, όμως θέλω να έχω πια την ευθύνη του εαυτού μου. Γιατί όπως λέει και ο Οκτάβιο Πας « Η ελευθερία είναι η μαγική στιγμή, είναι η ώρα της απόφασης – επιλογής ανάμεσα σε δυο μονοσύλλαβες λέξεις: ναι ή όχι»